Het einde komt nu akelig dichtbij!!!Deze laatste week bij de gibbons zit er bijna op. Morgen de laatste dag hier, en zaterdag met een 8 uur durende bustrip terug naar Bangkok voor de allerlaatste daagjes....

Maargoed, nog niet teveel vooruit kijken, ik zal jullie nog even meenemen door deze week!!

Maandag zijn er twee nieuwe vrijwilligers aangekomen. Een volwassen vrouw uit Duitsland, Andrea, en Grant, een jongen uit Zuid-Afrika (al zou je dat overigens niet zeggen). Leuk om weer nieuwe mensen te ontmoeten!!

In het begin van deze week werd ik een beetje als teacher ingezet, ik werk hier al een week, dus Noortje weet het allemaal al wel dachten ze haha! Daar stond ik dan, uit te leggen hoe bepaalde vruchten gesneden moeten worden, hoe de routes voor het uitdelen van het eten lopen en hoe je onder de hokken van de maqacuen schoonmaakt. Nee hoor, geen probleem ik weet alles al na een weekie (not hihi)

Maandag zijn we ook meteen met z'n allen, wederom achterin de truck, uit geweest voor lunch. Het zoveelste cute eettentje waar je in Nederland noooit binnen zou stappen, maar erg lekker is. Wat trouwens ook leuk is, is dat de keuken geen aparte ruimte is, maar telkens vooraan aan de straatkant in het zicht staat. De keuken (of ja, dat is eigenlijk al een groot woord) is eigenlijk het visitekaartje. Lachen hoor!

In de vrije uren tussen de werktijden door heb ik deze week veel tijd doorgebracht met de gibbons. Uren kan ik samen met de andere vrijwilligers bij ze zitten en hun handje of voetje vasthouden. Gisteren sloeg er zelfs eentje zijn armpje om mij heen. Ze zijn zoooo schattig! Of naja, de meeste dan want er zitten ook een paar agressievelingen tussen die heel lief hun handje naar je uitsteken maar vervolgens heel hard aan je hand trekken of krabben. Het is dus echt een beetje aftasten wie jou mogen. Gelukkig heb ik een paar trouwe vriendjes. Terwijl ik dit schrijf zit ik bij mijn vriendje Annie die haar voetje om mijn hand geklemd heeft en nieuwsgierig kijkt hoe ik mijn blog typ.

Gisterenavond zijn we uit geweest voor diner, bij hetzelfde tentje als de lunch eerder deze week. Daar kletsten we met een man die leraar is op de lokale school en ons vertelde hoe hij de kinderen daar Engels leert. Deze man was overigens ook de eerste echte local in Thailand die een beetje Engels spreekt, de meesten hier spreken echt geen deuk Engels. Wat een contrast met Maleisië!

Ook mocht ik gisteren weer de 'kinderkooi' in. Ze beginnen me echt al te herkennen! Waren ze vorige week nog een beetje angstig, had ik er nu telkens een gibbon vastgeklampt aan me hangen of op m'n schoot rollen!!

Gisterenavond had ik trouwens nog een interessant gesprek met de Zuid-Afrikaanse jongen. We kwamen achter onze gemeenschappelijke interesse voor scheikunde en wetenschap, en zo kwamen we op interessante vragen als: wat is er nu op de plekken waar het heelal zich nog niet uitgebreid heeft? Super nerderige vragen natuurlijk, maar moet je eens over nadenken... Gekkigheid eigenlijk.

Vandaag zijn we een dagje naar Mae Sot geweest. De 'grote' stad hier in de omgeving, tegen de grens met Birma. Super leuk binnenlands stadje met heel veel van die typisch Aziatische winkeltjes vol plastic meuk en marktjes. Hier konden we goed wat souvenir shopping doen!

Verder gaat alles elke dag qua werken volgens routine. Drie keer per dag eten voorbereiden, uitdelen en kooien schoonmaken. Wat deze week wel een nieuwe bezigheid was, was het opnieuw verven van vervaagde naambordjes. Elke aap heeft zijn eigen naambordje aan zijn kooi hangen. Sommigen waren alleen bijna onleesbaar geworden, dus die mochten wij opnieuw verven en hun naam erop schrijven. Nu heeft elke aap weer een mooi flitsend bordje!

Nou, morgen dus voor de laatste keer door de werkroutine heen en dan zit al het vrijwilligerswerk erop. Nog een knallende afsluiter in Bangkok met mijn introductiegroepje van drie weken geleden te gaan!