Wow! Twee indrukwekkende eerste dagen gehad hier in Malawi!

Gisterenochtend hebben we in ons hostel, Pakachere, eerst een introductie gehad van de regiocoordinator van Be More waren we naar ons project vertrokken zijn. Het project heet LIYO, wat staat voor Likhubula Youth Organasation. We slapen in een schattig vrijwilligershuisje met een keukentje die bestaat uit een houten tafeltje en een paar teiltjes, en zonder wc of stromend water. Een waterputen de wc zijn een klein stukje buiten het huisje te vinden en deel je met meerdere huisjes in de community. En Ohja, de douche is een donker hokje zonder licht en met enkel een teiltje water, creatief douchen dus haha! In ons huisje woon ik samen met mijn medevrijwilligster Sanne en onze huisvader Patrick. Met hem doen we de boodschappen op de lokale markt, waarmee hij vervolgens voor ons gaat koken! Pas 20 jaar, maar een top kok!

Na aankomst in ons huisje hebben we onze projectleider, William ontmoet en Baxter, een lokale jongen die werkt voor LIYO. Samen met Baxter en Patrick zijn we naar de markt gegaan om inkopen te doen. En een markt hier wil voornamelijk zeggen: een soort houten constructie die dakjes vormt met op d grond een zeiltje met de producten die ze verkopen, zoals groenten, fruit en enorme stapels kleding. Een stukje zijn we met een taxi meegereden naar de wat grotere stad in de buurt, Zomba. Hier is een supermarktje. Ook hebben we hier de traditionele Afrikaanse rokken gekocht. Vrouwen in broeken zie je hier nauwelijks. Eenmaal terug hebben we de boodschappen in ons huisje afgezet en zijn we samen met Patrick en Baxter via kleine paadjes naar 'Kids Corner', een soort open plek midden tussen de kleine huisjes, waar kinderen spelen, gelopen. Op de meest simpele manier en met de makkelijkste benodigdheden als afgebroken stokken hebben en een hoop leuke spelletjes met de kinderen gespeeld. Je bent zelf natuurlijk ook erg interessant voor ze, de meeste komen naar je toe om hallo, 'Bhobho' in de lokale taal, te zeggen, je een high five te geven of om te spelen. Als je een foto van ze maakt willen ze poseren en ze vinden het geweldig om zichzelf daarna op de foto te zien. Indrukwekkend hoe leuk en goed de wat oudere jongens, Patrick en Baxter van 20 en 21 zo begaan zijn met de kleine kinderen en dolenthousiast spelletjes met ze spelen. Na een lekke spelletjesmiddag lopen we terug naar ons huisje. Onderweg leer ik Baxter bokspringen en komen we een kleine afgrond teen waar we met z'n allen een keer vanaf springen. Elke keer zoveel fun met eigenlijk niks! Je kan zeggen dat het hier arm is, en dat is het natuurlijk ook. Kinderen lopen bijvoorbeeld in versleten en vieze kleren, huizen zijn vervallen en gebouwd van simpele materialen en er staan geen tafels of stoelen in de scholen, maar tegelijk hebben ze hier de grootste lol met bijna niks, dat is toch mooi?!

Terug bij ons huisje, relaxen we wat. Niet lang duurt het voordat er een clubje nieuwsgierige kids voor onze deur stond. We hebben buiten een potje met z'n gekaart, selfies gemaakt met de selfiestick en Nederlandse tijdschriften doorgelezen. Plezier dat ze hadden! Terwijl wij aan het spelen waren met de kinderen, en ik met Baxter een cursusje lokale taal leren deed, had Patrick ondertussen het avondeten klaar. Met de eerste gekochte ingedrienten, had hij een super lekkere maaltijd voor ons gekookt! Na het eten afwassen kan niet in het huisje, dat doen we bij het kleine kraantje bij de waterput. Het afvalwater stroomt overigens gewoon over de grond weg. Een riolering kennen ze hier niet, de wc is ook gewoon een gat in de grond...

Na het eten was het al goed donker geworden. Het is hier al vroeg donker, maar dan ook echt pikkedonker. Er is geen verlichting in de 'straten' of rondom de huisjes, dus je ziet werkelijk niks meer.

We waren moe van de eerste dag vol indrukken, dus besloten we vroeg te gaan slapen. En terwijl wij slapen wordt ons huisje buiten bewaakt door een oud mannetje, voor een veiliger gevoel.

Thanks Malawi voor deze top eerste dag gisteren! En aangezien dit al een behoorlijk lang verhaal geworden is, schrijf ik jullie morgen over de avonturen van vandaag ;)